Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943, τελείωσε το Αρσάκειο Ψυχικού το 1961 και σπούδασε αρχιτέκτων στο ΕΜΠ (1961-1966).

Διετέλεσε αρχιτέκτων βοηθός του πολεοδόμου Κ. Α. Δοξιάδη στο διάστημα 1966-67, εργάσθηκε στο πολεοδομικό τμήμα του γραφείου Δοξιάδη το 1968, στο γραφείο του καθηγητή Ι. Λιάπη το 1969 και το 1970-1973 στο γραφείο του αρχιτέκτονα Α. Γεωργιάδη. Έκτακτη συμμετοχή σε ομάδα του Υπουργείου Συντονισμού για τον καταρτισμό οριστικών κτιριολογικών προγραμμάτων και τη χωροθέτηση των ΚΑΤΕΕ (σήμερα ΤΕΙ), το 1970. Το 1987 έλαβε μέρος στην προετοιμασία του προφακέλου για την υποψηφιότητα της Αθήνας στην Ολυμπιάδα του 1996 και ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΠΑΝΟΜ από το 1994 έως το 2004.

Στο ιδιωτικό της γραφείο (1969-1976), και με την ΟΜΑΔΑ 1 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ και Πολεοδόμοι, της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος από το 1976, εκπόνησε σχέδια για περισσότερα από 100 πολεοδομικά και κτιριακά έργα, όπως εμπορικά και τουριστικά κτιριακά σύνολα, ιδιωτικές κατοικίες, αποκαταστάσεις διατηρητέων κτιρίων και έλαβε μέρος σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.

Είναι από τους πρώτους Έλληνες αρχιτέκτονες (από το 1976) που ασχολήθηκαν με την Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική και έχει λάβει μέρος σε σχετικά σεμινάρια και συνέδρια. Το 1994 ιδρύει την ELIUS Αικατερίνη Βέη και Συνεργάτες με στόχο την ανάληψη έργων και προγραμμάτων για την ένταξη και χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε κτίρια και οικιστικά σύνολα. Πρότεινε επίσης η ίδια και υλοποίησε προγράμματα, συνέδρια και εργαστήρια και έχει πολλές αντίστοιχες δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις.

Το 1995 και το 1996 συμμετείχε ως εκπρόσωπος του ΣΑΔΑΣ σε τρεις επιτροπές του ΥΠΕΧΩΔΕ για διατύπωση προτάσεων εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια (Ενέργεια 2000 – Σχέδιο Δράσης). Συμμετείχε επίσης, ως ειδικός στο βιοκλιματικό σχεδιασμό των κτιρίων, στις επιτροπές κρίσεων Evaluation – Building Section DGXII στις Βρυξέλλες, από το 1998 έως το 2001, στην κριτική επιτροπή για πολεοδομικές επεμβάσεις το 1996, στην εκλογή μελετητών το 1999 στο Trinity College του Δουβλίνου και  στην επιτροπή αξιολόγησης του Ιδρύματος Προώθησης Έρευνας της Κύπρου, το 2007 και το 2008. Από το 2005 έως το 2008 δίδασκε βιοκλιματική αρχιτεκτονική στο ευρωπαϊκό Master για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας του Πανεπιστημίου  Αθηνών.

Μέλος του ΤΕΕ, του ΣΑΔΑΣ, της International Solar Energy Society (ISES), του Passive and Low Energy Architecture (PLEA), ιδρυτικό μέλος του World Renewable Energy Network (WREN) και εθνικός συντονιστής του προγράμματος European Assessment Scenario Workshop (EASW).

Παντρεμένη με δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια.

* Το υλικό της ανάρτησης έχει παραχωρηθεί στο Αρχείο από την ίδια τη βιογραφούμενη -την οποία και ευχαριστούμε πολύ- τo χειμώνα του 2021. Ακόμα η ίδια η βιογραφούμενη είχε την τελική θεώρηση των κειμένων της ανάρτησης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η Κατερίνα Σπυροπούλου γεννήθηκε το 1943.

Παντρεμένη  από το 1975 με τον Γιώργο Βέη, καθηγητή Γεωδαισίας του ΕΜΠ, έχει  δύο  παιδιά, την Ινώ και τον Νίκο και τέσσερα εγγόνια.

To 1961 τελείωσε το Αρσάκειο Ψυχικού (κλασσικό τμήμα) και την  ίδια χρονιά εισάγεται πέμπτη στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Στη διάρκεια των σπουδών της ασχολείται και με τη ζωγραφική, κατά  παρότρυνση του καθηγητή του ΕΜΠ, Τ. Μάρθα, που μάλιστα πίστευε ότι θα  ακολουθούσε αυτό τον κλάδο. Η διπλωματική της εργασία είχε θέμα το  Ελληνικό Περίπτερο στη Biennale της Βενετίας και η διάλεξη της ως  τελειόφοιτος ήταν το έργο του Le Corbusier στην Ινδία. Για την εργασία αυτή, μαζί με τρεις συσπουδαστές της ταξίδεψαν στην Ινδία, ως φιλοξενούμενοι της Ινδικής  Κυβέρνησης, και για ένα μήνα  περιηγήθηκαν στη χώρα και μελέτησαν το  έργο του αρχιτέκτονα. Κατά την διάρκεια των σπουδών της εργάστηκε στα  αρχιτεκτονικά γραφεία των Γ. Βικέλα, Γ. Βλάχου και  Α. Τομπάζη. Το 1966  απέκτησε το δίπλωμα της Ανώτατης Σχολής Αρχιτεκτόνων και την Άδεια  Ασκήσεως Επαγγέλματος.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Tο  ίδιο καλοκαίρι  που τελείωσε τις σπουδές της, προσλαμβάνεται ως αρχιτέκτων βοηθός του πολεοδόμου – αρχιτέκτονα Κ. Δοξιάδη στα σχέδια για  τις παρουσιάσεις του, τις πολεοδομικές θεωρητικές μελέτες και τις δημοσιεύσεις του όπως Οικουμενόπολις – Δοξιάδης 1966, Αρχαίες Πλατείες Δοξιάδης 1967 και Ekistics – An  Introduction to the Science of Human Settlements, Hutchinson 1968  (για την έκδοση της οποίας έκανε και τη  διόρθωση των δοκιμίων στο  Λονδίνο). Στη συνέχεια το 1968 συνεργάζεται με τον αρχιτέκτονα Κ. Ξενάκη  στο Πολεοδομικό Τμήμα του Γραφείου Δοξιάδη στις μελέτες της Aquaba και των Φανών Χίου.

Το 1969 είναι αρχιτέκτων στο γραφείο του καθηγητή ΕΜΠ Ι. Λιάπη και ασχολείται με μελέτες ιδιωτικών έργων.

Το 1970 συμμετέχει στο Υπουργείο Συντονισμού, σε ομάδα μηχανικών με επικεφαλής τον αρχιτέκτονα Σπύρο Αμούργη, με στόχο την κατάρτιση των τελικών κτιριολογικών προγραμμάτων και την χωροθέτηση των ΚΑΤΕΕ (σήμερα ΤΕΙ).

Από  το 1970 έως το 1973 εργάζεται στο  γραφείο του Α. Γεωργιάδη σε μελέτες ειδικών κτιρίων όπως των γραφείων Σαρακάκη, της προσθήκης ορόφου στο ξενοδοχείο Αστέρας Βουλιαγμένης, των ξενοδοχείων στην Κέρκυρα και στο  Σούνιο, σε  ιδιωτικές κατοικίες και σε διαγωνισμούς όπως του ξενοδοχείου  στην Ομόνοια, της Φοιτητικής Εστίας Πατρών και του νέου τμήματος του  ξενοδοχείου Αστέρας Βουλιαγμένης. Το 1973 γίνεται συνεργάτης αρχιτέκτων  της ομάδας Γεωργιάδη – Βουρέκα – Δεκαβάλλα στην μελέτη του κέντρου Αμφιτρύων του Αστέρα Βουλιαγμένης.

Συγχρόνως,  από το 1969 έως το 1976, διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο και ασχολείται  με μελέτες και επιβλέψεις ιδιωτικών έργων (βλ. Εργογραφία).

Σε συνεργασία με συναδέλφους την Ελευθερία Κωστοπούλου-Παραδέλλη και Σ. Ξενόπουλο ιδρύουν την εταιρία ΟΜΑΔΑ 1  ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ (1976-2000) και εκπονούν πολλές αρχιτεκτονικές και  πολεοδομικές μελέτες βλ. ιστορικό και Εργογραφία της ΟΜΑΔΑΣ 1 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ).

Μεγάλη εμπειρία ήταν και η συνεργασία της, το 1987, με τον καθηγητή Θαλή  Αργυρόπουλο, προϊστάμενο της Εκτελεστικής Επιτροπής Προετοιμασίας των  Ολυμπιακών Αγώνων (Ε.Ε.Π.Ο.Α.), ως μέλος της ομάδας προετοιμασίας του  φακέλου υποψηφιότητας της Αθήνας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.  Ασχολήθηκε επί πλέον με την εξεύρεση κατάλληλων θέσεων για χωροθέτηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και πρότεινε εναλλακτικές θέσεις για την  ανέγερση του Ολυμπιακού χωριού (με κύρια πρόταση τον Ελαιώνα).

Από  το 1976 είναι από τους πρώτους Έλληνες αρχιτέκτονες που ασχολούνται με  την Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική στη μελέτη και επίβλεψη δύο κατοικιών με  την χρήση παθητικών ηλιακών συστημάτων, δηλαδή κυρίως κατάλληλου  αρχιτεκτονικού  σχεδιασμού με χρήση στοιχείων άμεσου ηλιασμού και σκιασμού (α. Σπίτι στο Πόρτο Εννιά Ανατολικής Αττικής και β. Ηλιακό σπίτι στο κέντρο της Αθήνας). Έως τότε για την εξοικονόμηση ενέργειας εθεωρείτο απαραίτητος ο μηχανολογικός εξοπλισμός, και τα Ηλιακά σπίτια ήταν σχεδιασμένα ουσιαστικά από μηχανολόγους.

Με  κύριο στόχο την ανάληψη έργων και προγραμμάτων για την ένταξη και   χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε κτίρια και οικιστικά σύνολα,  ιδρύει την εταιρία ELIUS – Αικ. Βέη Σπυροπούλου και Συνεργάτες (1994-2010) και εκπονεί αντίστοιχες μελέτες (βλ. Εργογραφία ELIUS). Επίσης, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της και της συμμετοχής της σε συνέδρια και εργαστήρια αντελήφθη την έλλειψη πληροφόρησης του κοινού  για θέματα σχετικά με το περιβάλλον και των  προβλημάτων με την αλόγιστη  χρήση των «παραδοσιακών» μορφών ενέργειας. Έτσι από την δεκαετία του ΄90 διοργανώνει εθελοντικά μια εκδήλωση κάθε χρόνο σχετικά με αυτά τα  θέματα (βλ. Δραστηριότητες Διάδοσης Βιοκλιματικού Σχεδιασμού και  Αειφόρου Ανάπτυξης).

Συγχρόνως είναι μέλος σε αντίστοιχους ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς, συνεργάζεται με το ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), αξιολογεί τις προτάσεις για βιοκλιματικό σχεδιασμό της DG XII στις Βρυξέλλες (1998-2001) και ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΠΑΝΟΜ, από το 1994 έως το 2004, συμβάλλει στην ένταξη των αρχών του βιοκλιματικού σχεδιασμού στις προδιαγραφές μελετών των νοσοκομείων (βλ. Επιστημονικές Δραστηριότητες).

Πιστεύει ότι τα κτίρια πρέπει να αντιμετωπίζονται ως «ζωντανοί οργανισμοί» και η αρχιτεκτονική να συνδυάζει τον δυναμικό σχεδιασμό, που περιλαμβάνει την δυνατότητα προσαρμογής σε διαφορετικές ανάγκες στη διάρκεια  ζωής του  κτιρίου, με την εκμετάλλευση των συνθηκών του περιβάλλοντος προς όφελος των χρηστών και επίτευξη καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

Παρακολούθησε τα εξής:

• Σεμινάρια Οικιστικής – Δοξιάδης, 1967 – 1968 – 1969.

• Σεμινάριο Πολεοδομίας – Ε.Μ.Π., 1970.

• Σεμινάριο χρήσης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών – ΤΕΕ,  1970.

• Σεμινάριο χωροθέτησης με χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών – Ε.Μ.Π. Έδρα Γεωγραφίας, 1982

• Σεμινάρια  για Διαχείριση Προγραμμάτων  Αειφόρου Ανάπτυξης «Program International  For Sustainable Management» (PRISMA) – Γερμανία, 1994 – 1995.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

• Μέλος του ΤΕΕ και του ΣΑΔΑΣ.

• Μέλος του International Solar Energy Society (ISES).

• Μέλος της Ελληνική Εταιρείας Ηλιακής Ενέργειας (ΕΛΕΤΗΛΕΝ).

• Μέλος του Passive and Low Energy Architecture (PLEA).

• Ιδρυτικό μέλος του World Renewable Energy Network (WREN).

• Συμμετοχή ως μέλος της ISES στο NGO Renewable Energy Summit στα Ηνωμένα Έθνη – Νέα Υόρκη, 1994.

• Εκπρόσωπος του Δήμου Λαυρεωτικής στην ομάδα εργασίας για το Κτίριο Εφαρμογών  Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου του ΕΜΠ, 1993 –  1994.

• Ως εκπρόσωπος του ΣΑΔΑΣ συμμετείχε σε τρείς επιτροπές του ΥΠΕΧΩΔΕ για διατύπωση προτάσεων εξοικονόμησης ενέργειας για τα κτίρια στον  ΓενικόΟικοδομικό Κανονισμό (ΓΟΚ) (Ενέργεια 2000 – Σχέδιο Δράσης), 1995 – 1996.

• Ως Εθνικός Συντονιστής του προγράμματος Εργαστήρια Σεναρίων για Αειφόρο Ανάπτυξη (EASW)  συμμετέχει στις αντίστοιχες επιτροπές του προγράμματος αυτού της DG  XIIΙ και συντονίζει εργαστήρια στην Ελλάδα, 1992 – 2001.

• Ως  ειδικός (expert) στα θέματα εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια,  συμμετέχει στις αντίστοιχες επιτροπές κρίσεων της Evaluation – Building  Section DG XII στις Βρυξέλλες, 1998 – 2001.

• Μέλος της κριτικής επιτροπής για πολεοδομικές επεμβάσεις στο Trinity College, Δουβλίνο, 1996.

• Συμμετοχή στην εξεταστική επιτροπή των διπλωματικών εργασιών στην ΄Εδρα της Κτιριολογίας της Αρχιτεκτονικής σχολής του ΕΜΠ, 1997.

• Μέλος της κριτικής επιτροπή για εκλογή μελετητών για το κτίριο Πολυτεχνικής Σχολής του Trinity College, Δουβλίνο, 1999.

• Συμμετοχή στις επιτροπές αξιολόγησης προτάσεων του Ιδρύματος Προώθησης Έρευνας της Κύπρου, 2007 – 2008.

• Διδάσκει μαθήματα στα Επιμορφωτικά Σεμινάρια του ΕΛΚΕΠΑ, του ΚΕΝΕ και του ΚΑΠΕ με θέμα Εφαρμογές Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής, 1991 – 1996.

• Διδάσκει μαθήματα βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής στο ευρωπαϊκό Master για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 2005 – 2008.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΔΟΣΗΣ (DISSEMINATION) ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Δραστηριότητες  για διάδοση (dissemination) των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης, της  εξοικονόμησης ενέργειας και της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής για τις  οποίες υπήρξε  υπεύθυνη για την διοργάνωση:

• Το 1993 μετά από πρότασή της, οργάνωσε μαζί με την Ακαδημία Αθηνών και το ΚΑΠΕ το διεθνές Συμπόσιο Ηλιακή Ενέργεια και Κτίρια, ένα πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την DG XVII. Στο συνέδριο αυτό έλαβαν μέρος αρχιτέκτονες και φυσικοί, ειδικοί στον βιοκλιματικό σχεδιασμό όπως οι J. Balcom, B. Givoni, N. Baker, J. Cook, J. Owen Lewis κ.α. Οι διαλέξεις τους βιντεοσκοπήθηκαν και δημιουργήθηκαν 22 video για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

• Το 1994, ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση στη Θεσσαλονίκη του Διεθνούς Συνεδρίου Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων με θέμα Αειφόρος Ανάπτυξη και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που χρηματοδοτήθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ και τη Διεθνή Οργάνωση Ηλιακής Εταιρίας (ISES).

• Το 1994 διεξήχθη στο Λαύριο, μετά από πρότασή της στον Δήμο, ημερίδα για την παρουσίαση και προετοιμασία του προγράμματος για την Περιβαλλοντική Χάρτα των Πόλεων και έγινε συγχρόνως έκθεση των μελετών και προτάσεων που ήδη υπήρχαν για την περιοχή.

• Το 1995, ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση του προγράμματος Τοπική Περιβαλλοντική Χάρτα για την πόλη του Λαυρίου, με την μέθοδο του Εργαστηρίου Αειφόρου Ανάπτυξης (EASW). Με βάση τα συμπεράσματα της ημερίδας και μετά από ψηφοφορία που διεξήχθει στο τέλος της ημερίδας, διατυπώθηκε η Περιβαλλοντική Χάρτα του Λαυρίου. Συμμετείχαν ο Δήμαρχος Σ. Παπασταυρόπουλος, Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκπρόσωποι Υπουργείων, Φορέων, κοινοβουλευτικών κομμάτων,  οργανώσεων και κατοίκων.

• Το 1995 μετά τη διατύπωση της Περιβαλλοντικής Χάρτας του Λαυρίου, έγινε εκδήλωση για την παρουσίαση της και των προτάσεων που περιελάμβανε. Συμμετείχε η Υπουργός Ε. Παπαζώη, Φορείς, κάτοικοι και όλοι όσοι είχαν συνεισφέρει στη διατύπωση της Χάρτας.

• Υπεύθυνη για την οργάνωση του Διεθνούς Εργαστηρίου Πόλεις σε Αναζήτηση της Αειφόρου Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Εργασίας και Διαβίωσης που έγινε στο Λαύριο 1995.

• Το 1996, μετά από πρότασή της στον Δήμο της Κω, ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση του διημέρου Αειφόρος Ανάπτυξη και Τουρισμός που διεξήχθη στην Κω, με χρηματοδότηση του Δήμου Κω και συμμετοχή Ελλήνων και ξένων επιστημόνων.

• Συνεργασία  με την Ομάδα Οικολογίας του Κολλεγίου Αθηνών για τη διοργάνωση δύο  Εργαστηρίων Σεναρίων Αειφόρου Ανάπτυξης, Αθήνα 1996.

• Το 1997 οργάνωσε Σεμινάριο της μεθόδου Τοπικά Εργαστήρια Σεναρίων Αειφόρου Ανάπτυξης (EASW) με χρηματοδότηση της Γενικής Διεύθυνσης DG ΧΙΙΙ της Ε.Ε. στην Κω.

• Το 1997 ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση της Ημερίδας – Εργαστηρίου Αειφόρος Ανάπτυξη και Τουρισμός (με  την μέθοδο EASW) που διεξήχθη στην Κω και έλαβαν μέρος οι Δήμαρχοι Κω και Λαυρίου, εκπρόσωποι της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Φορέων, με στόχο τη διατύπωση προτάσεων για  ανάπτυξη νέων μορφών Τουρισμού.

• Το 1998 ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση με τη μέθοδο EASW του Εργαστηρίου Αειφόρου Ανάπτυξης – Επαναπροσδιορισμός Στόχων στο Λαύριο.

• Το 1998 ήταν υπεύθυνη ομάδας μελέτης σε Εργαστήριο Αειφόρου Ανάπτυξης σε ένα από τους Δήμους των Βρυξελών.

• Τον Ιούνιο του 1999, πρότεινε στο Δήμο Αθηνών το Εργαστήριο Αειφόρου Ανάπτυξης με θέμα Σενάρια για Βιώσιμες Πόλεις και ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση που διεξήχθη στο Γ’ Διαμέρισμα του  Δήμου Αθηναίων, σε συνεργασία του Δήμου και της Αναπτυξιακής Εταιρίας  του Δήμου Αθηναίων και με χρήση της μεθόδου EASW. Συμμετείχαν ο αντιδήμαρχος Λ. Αυδής, εκπρόσωποι του Δήμου, Υπουργείων, Φορέων και κατοίκων.

• Τον  Νοέμβρη του 2001 ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση Ημερίδας- Εργαστηρίου  με χρήση της μεθόδου EASW στα πλαίσια της μελέτης Ανάπτυξης του Δήμου  Μελισσίων, με στόχο την ένταξη συμμετοχικών διαδικασιών στη μελέτη και  ευαισθητοποίηση των πολιτών στις αρχές της Αειφόρου Ανάπτυξης.